Þrjátíu Þrjátíu Þrjátíu

Það er víst ekki hægt að flýja lengur. Ég er komin yfir á fjórða áratug ævi minnar. FJÓRÐA. Úff, ég ætla að breyta lokaverkefninu mínu og finna upp leið til að vera alltaf á sama aldri í tvö ár, eftir tvítugt. Þá væri ég að fagna seinni hluta 25 ára aldurs núna.

En ég er auðvitað vitrari en allt viturt hafandi náð þessum háa aldri. Það er erfitt að vera svona afskaplega vitur, held ég verði að fá mér marga bjóra í kvöld. Er ekki eðlilegt að fólk fái bjórbumu á fertugsaldri? Það held ég. Kannski fylgja þessum áratug ýmis fríðindi. Eins og að mega vera með bjórbumbu.

Annars er skrýtið að eyða þessum degi sem ég hef borið óttablandina virðingu fyrir fjarri vinum og ættingjum. Svo þegar dagurinn rennur upp er þetta bara eins og hver annar dagur. Ég er ekkert öðruvísi í dag en í gær (fyrir utan það að ég tók eftir því í morgun að fylling hafði dottið úr tönn, sem er ótvírætt ellimerki), fyrir utan að hafa verið á 3. áratug ævi minnar í gær og er á 4. áratug í dag. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!

Mér var samt bent á einn góðan punkt. Það er laaaaangt þangað til ég næ næsta 0-i. Hohohoho.

Bíðið bara... þið eruð næst!!!!!